از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر....

به نام امیدتمام ناامیدان عالم...                                                                                                                           سکوت تمامی وجودم را فراگرفته وفقط صدای چیک چیک باران است که بر ناودانی احساسم فرود می آید و مرا به خلسه ای شیرین فرو میبرد در رویا دشت آرزوهایم را با پاهای برهنه و چشمان به اشک نشسته می دوم وبه دنبال کسی هستم که تنهایی یخ زده ام را با وجودش گرم کنم به دنبال دستانی ام که اشک های گرمم را از روی گونه ام بزداید و لبخند را بر لبانم بنشاند ولی هرچه پیش می روم چیزی جز سراب نمی یابم آخر چگونه میشود بین این مردمی که عشق را به فراموشی سپرده انددر جستجوی عاشقی به لطافت گل برگ گل یاس بودعاشقی به مهربانی پرنده های دیار فراموش شده ی عشق.....