میدانم جواب دله ساده ام را میدانی

گاه می اندیشم ای کاش هیچ وقت شاهد آمدن پنج شنبه ها نبودم و میشد پنج شنبه را از یادآور زندگی ام حذف کنم میدانم اکنون لبخند بر لب به سادگی دلم میخندی و با چشمان درخشانت آرام زمزمه میکنی چرا...هرچند که خود بهتر از هرکس جواب دله ساده ام را میدانی...

به یاد داری ...؟یک پنج شنبه سرد بود...پنج شنبه سرد بی تو ماندن از آن روز گویی پنج شنبه خنجری بر دله همیشه تنگم شده میدانم باز هم با آن لبخند زیبایت از آسمان خیره نگاهم میکنی و زمزمه کنان میپرسی تنها ماندن؟ مگر تنهایت گذاشتم...آرامه جانم دله تنگم طاقت از کف داده و اشک خون به دیده آورده ای کاش راه گریزی بود...اشک مجالم نمیدهد ببخشم مهربان...ببخشم به خاطر همه ی بی صبری هایم...

تا ابد در خاطرم خواهی ماند...!

---

حسرت نامه :

دل تنگی ام برایت

به اندازه مادریست که

آخرین سرباز بازگشته از جنگ پسرش نبود...